29 Eylül 2010 Çarşamba

Requiem for a Dream


olgunlaşmamış bir tabutun ağıtını yazıyorum
bir türlü titremeyen bir medeniyetin cinnetini geçiriyorum
üstelik bütün mahalle bakkallarında satılıyor jilet
üstelik satılıyor jilet!
üzerine kan damlamamış beyaz bir gömleği hiç yaşamamış sayıyorum
kimseye soracak değilim ben bu şehirden boşanırken
siz köşede sek sek oynuyordunuz
her köşe başındaydınız kalabalıktınız sarılıyordunuz direklere
yıkılır gibi yapıp tapıyordunuz kaldırımlara
tapar gibi yapıp iyi aile kızlarını iniltili bir intihara sevk ediyordunuz
küçük kısa ve hararetli birer ayin tertip eder gibi yaşıyor
yaşıyor duruyordunuz
kimseye soracak değilim ben bu
ellerimi duvarlara sürterek zımparalıyordum
kalbimi martıların koynunda çürütüyordum
“kalbim oyuncak mı ne, ne kolay kırılıyor?” diyordu bir dost
nereden baksanız kocaman bir akşam oluyordu
“hayat dediğin fahişe” gibi bir cümle geçiyordu bir yerlerde beynime beynime elektrik verircesine
nereden baksanız kocaman bir gece çöküyordu
neresini tutsanız hatır hatır saplanıyordu o güzeller güzeli
yalnızlığınız .

lütfen ağlarken nazik olunuz
bir kır kahvesinde hüzünlenir gibi hey gidi dünya der gibi naif
gölü kuğuları kuşları izler gibi Naif
akşam vakti dostlarla demlenir gibi NAİF
us’tan öteye geçer gibi deli olunuz
naif bir deli gibi nazik olunuz
hazır olunuz
ağıtı tutup cebimden çıkarıyorum
alayını cebimden çıkarırım ağıtı çıkarıyorum
uzatıyorum kimsenin gitmediği bir Afrika’ya sürüyorum
içinden tren geçen şehirler kasabalar var mı hala
dağların tepesinde nehirlerin siperinde bir Tibet’in gölgesinde
bekliyorlar mı duruyorlar mı ağlıyorlar mı hep
bu ağıtı sürgündeki kasabalara dağlıyorum
bir cesedin köklenişini bekleyen bir ağacın dalına asıyorum
körpecik bir alacakaranlıkta bir ihtilalin müjdeli haberini bekleyen
körpecik çocukların delik deşik ellerine veriyorum
yazıyorum
bir de ağır ağır batıyor kemiklerime ay ışığı
geceler hep canımı acıtıyor
dünyanın en uzak kasabaları seller gibi ağlıyor gözlerimden
mesela gözlerimin Pakistan tarafından
gözlerimin en sık Amazonundan
nerden baksanız kocaman bir bulut çöküyor
neresini tutsanız hatır hatır saplanıyor o güzeller güzeli
o büsbüyük
o yaralı
yalnızlığınız .

lütfen o jileti kullanırken nazik olunuz
bir isyanı törpüleyen bir bölük asker gibi naif
toplama kampı bir fabrikada bileklerini kesen bir kadın gibi Naif
El Alto’da son patatesini yiyen bir köylü gibi NAİF olunuz

ne olur azcık deli olunuz!
ne olur azcık düş kurunuz!
ne olur azcık düş kuran bir deli gibi yürekli olunuz!

o jileti kullanmayacaksanız soğumadan ben kullanabilir miyim?
o son kavgayı etmeyecekseniz seslerin bir kez bile yükselmediği
seviyeli ilişkinizi kıvırıp kıçınıza sokabilir miyim?
o jileti kullanmayacaksanız bileklerinizi ben kesebilir miyim?
o cinneti geçirmeyecekseniz bileklerinizi ben o jilet geçirebilir miyim?
zira ağlamaklıyım
zira ağıt yakarken asabi oluyorum
zira boyunlarına flar bağlayan boy boy adamların sıkıcı dudakları boynuma dolanıyor
üstelik bu günlerde herkes medeniyetten nefret ediyor
medeniyetin iğrenç birşey olmasına sevinilen nezih lokallerin
müdürleri ediyor en çok
üstelik tüm mahalle bakkallarında satılıyor jilet
üstelik satılıyor Jilet!

oysa züğürt bir ağa gibi yenilseydi herkes
façası sağlam raconu racon olurdu bu gezegenin
yürürdü
giderdi
namusuyla
bir fil
mezarlığına
bu orospu medeniyet.

söylerlerdi ardından ağıdını:
şehirleri terk edemeyenlerin toprak yağsın koynuna .


E.A.

3 yorum:

  1. öpücük bir yorumsa eğer,
    yorulmam öyleyse.

    YanıtlaSil
  2. İyi hatırlattınız
    Ben en başlarda pakua öğrenmek isterdim,
    Kötü ninjaları
    ve tabiki herkesi incitmeden dövebilmeyi dilerdim.
    En katı olanı seçtim..
    Bir kaç buruk zafer sonra hep
    Yenildim
    yenildim
    YENİLDİM

    Çemberin dışından hürmetler,

    Tebrik ederim TÜM İÇTENLİĞİMLE kutlama için altılık bira kutusu kapıp gelemem ,
    Umudum ve alkolle aram yok. Terkettiğim tek sevgili olduğu için bana biraz kızgında umuda gelince teli kopmuş bir kapı zili o benim için ACI ÇEKMEK ADINA dayıyorum kulağımı kapıya zaman zaman
    Nedenmi
    Kaptan Konenig çocukken bana acı çekmek insanlığımı hatırlatıyor demişti.
    Hemde mekanik bir kadına söylemişti...
    Acısını dinderebilecek bir kadına...
    Çocuk aklı işte herşeyi yanlış yorumlar..
    ve bende büyümedim (Onlarında ayakları kısa ama onlar sanki daha kibirli banamı öyle geliyor)

    YanıtlaSil
  3. Saat 1:45 doğrusunu söylemek gerekse
    Kedilerinde mezarlarına gidişleri soylu olabilir....medeniyetimiz ne kadar nankör desede ...ne çelişki..

    YanıtlaSil